Powrót     Strona Główna Rodziny 
			Polskiej
Do działów Aktualności i Kultura

W hołdzie bohaterskim warszawiakom

 

 

Atmosferę przedwojennej Warszawy z jej uroczymi ogródkami kafejkowymi i teatralnymi, ze słynnymi kabaretami, a także atmosferę warszawskiej ulicy, po której piękne, eleganckie warszawianki przemykały delikatnym, drobnym kroczkiem albo przejeżdżały dorożką lub limuzyną prowadzoną przez własnego szofera - przedstawia program Barbary Dobrzyńskiej "Warszawa moich wspomnień". Premiera dziś wieczorem w warszawskim Centrum Łowicka na Mokotowie.

 

Barbara Dobrzyńska, aktorka, autorka scenariuszy i reżyser znakomitych widowisk patriotycznych poświęconych rocznicom historycznym, wielkim Polakom, Powstaniu Warszawskiemu i jego bohaterom, jak na przykład "Kamienie wołać będą", wyreżyserowała program ukazujący Warszawę trzech epok: okresu przedwojennego, czasu wojny i okupacji oraz lat tuż po wojnie zwanych latami odbudowy stolicy. Ta opowieść o Warszawie toczy się poprzez piosenkę, skecz, monolog. Są tu przedwojenne szlagiery z repertuaru Hanki Ordonówny, Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej, Marii Modzelewskiej. Czas wojny sygnalizuje m.in. piękny wiersz Mariana Hemara "Modlitwa do Matki Bożej Królowej Korony Polskiej" i piosenka "Mała dziewczynko z AK". Wśród powojennych piosenek są "Na prawo most, na lewo most", "Małe mieszkanko na Mariensztacie" i inne. Program swoją formą przypomina trochę poprzedni, doskonały spektakl Barbary Dobrzyńskiej "Okiem Hemara i nie tylko". W programie występują aktorzy scen warszawskich: Zuzanna Lipiec, Ewa Makomaska, Maria Sommer, Witold Bieliński, Stanisław Górka, Wojciech Machnicki, Marek Rawski. Opracowanie muzyczne i akompaniament jest dziełem Zbigniewa Rymarza.

- Przygotowując ten program - mówi Barbara Dobrzyńska, autorka scenariusza i reżyser - chciałam ukazać piękną, elegancką, przedwojenną Warszawę, porównywaną z Paryżem, której w sposób heroiczny 70 lat temu bronił prezydent Stefan Starzyński z warszawiakami. Tym skromnym programem pragnę wraz z aktorami złożyć hołd obrońcom stolicy z 1939 oraz 1944 roku.

Barbara Dobrzyńska umieściła w swoim spektaklu dwa przemówienia prezydenta przedwojennej Warszawy Stefana Starzyńskiego. Jedno, najsłynniejsze, wygłoszone 23 września 1939 roku przez radio. Gdy Warszawa płonęła, gdy domy zamieniały się w gruzy, Starzyński w swoim ostatnim radiowym wystąpieniu mówił m.in.: "Chciałem, aby Warszawa była wielka. (...) Dziś widzę wielką Warszawę. Gdy teraz do was mówię, widzę ją przez okna w całej wielkości i chwale, otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, niezniszczalną, wielką. Walczącą Warszawę". Autorka programu dotarła do ostatniego apelu skierowanego do mieszkańców Warszawy przez Starzyńskiego w specjalnej odezwie z 28 września 1939 roku, gdzie prezydent podkreśla wielkie bohaterstwo i niebywałą ofiarność ludności stolicy. "Historia oceni należycie to poświęcenie, które nakazało nam trwać na posterunkach do ostatka" - pisał prezydent Starzyński. Nie bez znaczenia jest data premiery spektaklu Barbary Dobrzyńskiej, bo właśnie dziś mija 70 lat od tamtego pamiętnego wrześniowego dnia, kiedy prezydent Starzyński skierował swoje ostatnie słowo do warszawiaków. Program powstał dzięki wsparciu finansowemu miasta i dzielnicy Mokotów.

Temida Stankiewicz-Podhorecka

 

 

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20090928&typ=kl&id=kl13.txt

Nasz Dziennik, poniedziałek, 28 września 2009, Nr 227 (3548)


Link Nasz Dziennik
Powrót
|  Aktualności  |  Prawo do życia  |  Prawda historyczna  |  Nowy wymiar heroizmu  |  Kultura  | 
|  Oświadczenia  |  Zaproszenia  |  Głos Polonii  |  Fakty o UE  |  Antypolonizm  |  Globalizm  | 
|  Temat Miesiąca  |  Poznaj Prawdę  |  Bezrobocie  |  Listy  |  Program Rodziny Polskiej  | 
|  Wybory  |  Samorządy  |  Polecamy  | 
|  Przyroda polska  |  Humor  | 
|  Religia  |  Jan Paweł II  | 
do góry